ጾሙን የሚጾሙት ሁሉም አብያተ ክርስቲያናት ጸሎት፣ ንስሐና ምጽዋት አብረው በስፋት እንዲተገበሩ ያዛሉ። እንዲህ ከሆነም የልደተ ክርስቶስን ሱታፌና በረከት ለማግኘት ይበልጥ መዘጋጀት እንደሚቻል ይሰብካሉ። ከማንኛውም ሥጋ፣ ከወተት፣ ከዓሣ፣ ከቅባትና ከእነዚህ ውጤቶች ሁሉ መጾም እንደሚገባ ሁሉም ቢመክሩም፤ አንዳንዶቹ ወይን መጠጣትንም ከሰንበታት በስተቀር አይፈቅዱም። ዓሣና ዘይቶችን/ቅባቶችን በሰንበታት የሚፈቅዱም አሉ። ይህን በመሰለው ነገር የኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ቤተ ክርስቲያን ትኅርምታዊ ምሳሌነት ለሁሉም ጎልቶ መነገር የሚችል ነው። የሚከለከሉት ነገሮች ሁሉ ሙሉ ጾሙ እስኪፈጸም የሚከለከሉ ናቸውና። አንዳንዶቹ የኦርቶዶክስ አብያተ ክርስቲያናት የወይን መጠጥን መከልከላቸው ግን የእነርሱም የትኅርምት ሥርዓት ቀላል እንዳልሆነ የሚያስተምር ነው።

የምሥራቅ ኦርቶዶክስ አብያተ ክርስቲያናት በሰንበት ብቻ ሳይሆን፡ በጾሙ ውስጥ በሚያከብሯቸው በተወሰኑ በዓላትም ዓሣን፣ ወይንንና ዘይትን/ቅባትን ይፈቅዳሉ። እነዚህ የሚያከብሯቸው በዓላትም የወንጌላዊው ማቴዎስ ኅዳር ፯ (Nov. 16)፣ የሐዋርያው እንድርያስ ኅዳር ፳፩ (Nov. 30)፣ የሰማዕቷ ቅድስት ባርባራ ኅዳር ፳፭ (Dec. 4)፣ የገባሬ መንክራት ኒቆላዎስ ኅዳር ፳፯ (Dec. 6)፣ የአግናጥዮስ ምጥው ለአንበሳ ታኅሣሥ ፲፩ (Dec. 20) እና የሌሎች የምሥራቅ አብያተ ክርስቲያናት ‹‹ቅዱሳን›› ናቸው። (የተጠቀሱት የቅዱሳኑ የመታሰቢያ ዕለታት በኦሪየንታል ኦርቶዶክስና በምሥራቅ ኦርቶዶክስ አብያተ ክርስቲያናት ቅዱሳኑ የሚታሰቡባቸው ናቸው። የግዴታ እኛ ቅዱሳኑን ከምናስብባቸው ቀናት ጋር አንድ ላይሆኑ ይችላሉ።) በአብዛኞቹ አብያተ ክርስቲያናት ዘንድ በማዕርጋተ አጽዋም የጾመ ነቢያት ደረጃ ከዐቢይ ጾምና ከጾመ ፍልሠታ ቀጥሎ የሚገኝ ነው። ትኅርምቱም በዚያው ልክ ነው።

የቅብጥ ቤተ ክርስቲያን እንደ ኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን ሁሉ የስምዖን ጫማ ሰፊውን ታሪክ በማሰብ በጾሙ ላይ ሦስት ቀናትን ጨምራ ትጾማለች። ይህን የነቢያት ጾም በሌላ አጠራር ‹‹ጾመ ምጽአት (Advent Fast)›› ብለው የሚጠሩና የክርስቶስን የመጀመሪያ ‹‹ምጽአት›› የሚያስቡም ብዙ ናቸው። ከነዚህ መካከል የአርመን ሐዋርያዊት ቤተ ክርስቲያን ጾሙን በኅዳር ፲ (Nov. 19) ‹‹ጾመ ምጽአት›› ብላ ትጀምርና ታኅሣሥ ፳፰ (Jan. 6) የክርስቶስን ልደት ከማክበሯ በፊት ያለውን አንድ ሳምንት ‹‹ጾመ ልደት (Nativity Fast)›› ብላ ትጾማለች። (ምንጭ፡- www.oca.org, www.goarch.org, www.orthodoxwiki.org, www.stjohnsarmenianchurch.org)::

ጥንታዊ መሠረት ያላቸው አብያተ ክርስቲያናት ሁሉ ይህን ጾም መጾማቸው፡ ጾሙ ሐዋርያዊ መሠረት ያለው መሆኑን የሚመሰክር ነው። ይህም ከአምስት መቶ ዓመታት የዘለለ ታሪክ ለሌላቸውና ጾሙን ለማይጾሙት እንደ ፕሮቴስታንት ላሉት ቤተ እምነቶች ትምህርት መሆን የሚችል ነው።